İki yüzyıl önce dedelerimiz, yedikleri ve sahip oldukları sınırlı sayıda şeylerin hemen hemen her birinin tarihini ve kökenini, ayrıca bunların üretimi ile ilgili kişileri ve aletleri tam olarak bilirlerdi. Domuzu, marangozu, dokumacıyı, dokuma tezgahını ve sütçü kızı tanırlardı. O günlerden bu güne, satın alınabilecek mal sayısı geometrik bir şekilde artmışsa da, bu malların yaratılışı hakkındaki bilgimiz hemen hemen belirsizlik düzeyine dek azaldı. Biz şimdi mallarımıza pratikçe ulaştıkça, onların üretim ve dağıtımından düşünsel olarak koptuk; bizi hayret etme, minnettarlık duyma ve suç işleme yolunda sayısız fırsattan yoksun bırakan bir yabancılaşma sürecidir bu.
*Çalışmanın Mutluluğu ve Sıkıntısı - Alan de Botton
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder